De vergeten pijn
als de mist optrekt opeens
helder voor de geest
_ _ _
De doodstille stad
ontwaakt voorzichtig na een
rumoerige nacht
_ _ _
Een grijze deken
verhult de stille bomen
in een dikke mist
_ _ _
De witte bloesems
geuren naar zoete honing
in de stadse lucht
_ _ _
Al die tijd dichbij
Een nog onbekend gezicht
Ineens zie je haar
_ _ _
Luchtwegen piepen
Fluisteren doe rustig aan
Dwingen tot stilstaan
_ _ _
Een dun straaltje zon
verspreidt een vaag wittig licht
een nevel doemt op
_ _ _
Een oranje bol
gloeit fel aan de horizon
onder de wolken
_ _ _
Het sein staat op rood
maar stoppen is voor watjes
dus gaan we stug door
_ _ _
Een roofvogel hangt
stil met trillende vleugels
hoog boven zijn prooi
_ _ _
Een gure wind waait
waterkou door merg en been
verkleumt tot op het bot
_ _ _
Een kop vol watten
een lichaam dat protesteert
hooi valt van mijn vork
_ _ _
balanceert op de cadans
van een boemeltrein
_ _ _
Kleine druppels
in een ragfijne nevel
vallen zachtjes neer
_ _ _
in zonbeschenen blaadjes
van de beuken neer
_ _ _
zweven over de weilanden
voor een vale zon
_ _ _
van springbalsemien in bloei
Zaadjes vliegen rond
_ _ _
het landschap eentonig grijs
alle kleur ontrokken
_ _ _
hangen de bloemen in bloei
aan gebogen takken