Monsieur Jacques – Oswald Wenckebach, 1956
Bijna botste ik vorige week tegen deze heer aan. Nadat ik van de schrik was bekomen keek ik nog eens goed naar deze meneer. ‘Hé, ik ken u. Met uw lange jas, uw tot een scherpe driehoek opgetrokken wenkbrauwen en uw neus in de lucht.’ Maar waarvan toch?
Na even diep in mijn geheugen graven, wist ik het weer. ‘Ja, ik kom u regelmatig tegen in Utrecht. Op het Servaasbolwerk – tegenover de Sterrewacht om precies te zijn. Sterker nog: laatst hebben we met de beeldentour stilgestaan bij u en uw hondje. Uw naam staat zelfs op de sokkel. Nou ja, niet echt uw naam, maar wat u doet. Vandaar dat u zo naar de lucht staat te staren, en geen oog heeft voor uw eigen hondje die daar zo triestig ineengedoken zit. U heeft het te druk om u te bekommeren om uw eigen zielige hondje….´
Evenbeeld
Ik zei net dat ik tegen dezelfde meneer aan botste, maar zeker weten doe ik het niet. Misschien heeft wel dezelfde heer voor deze beelden model gestaan. Misschien ook niet. Zeker is dat deze twee gelijkende beelden van dezelfde kunstenaar zijn: Oswald Wenckebach.
Toch zijn ze niet helemaal uit hetzelfde hout gesneden of liever gezegd uit hetzelfde brons gegoten. Er zijn ook een paar verschillen. De ene is alleen, de ander vergezeld door een hondje. Waar ik door de titel van het beeld weet dat De spoetnikkijker duidelijk ergens naar kijkt, lijkt Monsieur Jacques voor de ingang van het Kröller-Muller Museum in zijn eentje in het niets te staren.
Uw blik verraadt niets
´Zeg, Monsieur Jacques, waarnaar staat u te staren? Of staat u misschien op iemand te wachten? Zo met uw nette lange jas aan, hoed in de handen op de rug. Uw hautaine blik geeft niets prijs. Maar dan ook helemaal niets. Aan uw schepper kan ik het ook niet meer vragen, want die is allang dood. Toch was het leuk even nader met u kennis te maken. En te ontdekken dat u onderdeel was van de Nederlandse inzending van de Wereldententoonstelling 1958 in Brussel.
Nou, dag en tot ziens!’
De spoetnikkijker – OswaldWenckebach, 1957
