Jan van Scorel bracht Italië naar Nederland

Madonna met kind_Jan van Scorel

Maria met kind, ca. 1527 – 1530


Als je de eerste expositieruimte van het Centraal Museum in Utrecht binnenstapt, loop je bijna meteen tegen twee Madonna’s met kind van Jan van Scorel aan.

De ene heet gewoon Madonna met kind en de andere Madonna met wilde rozen. Terwijl ook daar het kind wel behoorlijk veel aandacht vraagt. Jezus is een flink uit de kluiten gewassen knaap.

Beide Madonna’s hebben een zacht, rond gezicht en behoorlijk grote oren. Bij de ene gaan ze nog verscholen onder de dikke vlecht, bij de andere piepen ze er pontificaal onderuit.

Op beide schilderijen zie je blauwe lijnen, als een soort spataderen. Dat is de loodstift uit de ondertekening die in de loop der jaren door de verflaag heen is gekomen.

Wat mij verder opviel: de stof van de jurk lijkt op beide schilderijen behoorlijk dik. Toch priemen daar pronte tepels door de stof heen. En ze zitten ook behoorlijk hoog tegen de schouder aan. Jan van Scorel had wel een heel bijzonder model of zijn fantasie ging aan de wandel…. Een meer voor de hand liggende reden is dat hij de techniek nog moest leren beheersen, omdat dit onderwerp nog vrij nieuw was voor hem.

Rood, wit en blauw
In beide schilderijen is Maria gekleed in de voor de klassieke westerse kunst gebruikelijke kleuren rood, wit en blauw. Wit is de kleur van het licht. Het wijst ook naar onschuld en maagdelijkheid. Blauw is de kleur van de hemel, vandaar een ‘hemels’ blauwe kleur. Blauw is net als wit de kleur die verwijst naar reinheid en zondeloosheid. Het rood van haar jurk zou staan voor lijden of voor koninklijke waardigheid.

Madonna met Wilde rozen

Madonna met wilde rozen, ca. 1530

Ezel of koe?
Wat mij nog opviel op het schilderij Madonna met wilde rozen zijn een man met een koe op de heuvel rechtsachter de Madonna. Ik vind het tenminste op een koe lijken, maar volgens Chris den Engelsman is het een ezel. De ezel doet vermoeden dat dit schilderij een voorstelling van een rust op de vlucht naar Egypte is.

Massaproductie
Jan van Scorel begon met het schilderen van zijn Madonna’s in de jaren 1527-1530, toen hij zijn werkplaats in Haarlem vestigde en met knechten en leerlingen productie begon te maken. Mogelijk is Madonna met wilde rozen het product van een samenwerking tussen Jan van Scorel en zijn leerling Maerten van Heemskerck.

Van Scorel zette als eerste in Nederland een schilderswerkplaats op naar Italiaans model, waarbij veel leerlingen ook een grote productie mogelijk maken. Later zou Rubens zijn voorbeeld volgen.

Importeur van de Italiaanse Renaissance
Van Scorel veranderde de schilderkunst in Nederland voorgoed. Karel van Mander noemt hem in zijn Schilder-boeck uit 1604 “Lanteerndrager en straetmaker onser consten”. Waarmee hij bedoelde dat Van Scorel de grondlegger is van de schilderkunst in de Noordelijke Nederlanden. Hij speelde een hoofdrol in de verspreiding van de Italiaanse renaissancekunst in de Noordelijke Nederlanden.

Dat is een flink statement en toch is hij een relatief onbekende gebleven, in ieder geval veel minder bekend dan Hals, Rembrandt of Vermeer. Gelukkig heeft Jan van Scorel nu wel een plaats op de eerste rang bij de opstelling Dit is het Centraal Museum…

Bronnen: Centraalmuseum.nl, Chrisdenengelsman.nl, Kerstbeelden.nl

Ontplofte blik? Blik ontploft!

Toen ik de vooraankondiging voor de expositie zag, was ik niet meteen  enthousiast. Ontplofte blik, een zestal hedendaagse kunstenaars die in interactie met elkaar een tentoonstelling* in het Centraal Museum vormen. Tja, dat kan van alles betekenen: conceptueel, niet heel concreet, een toren van conservenblikken of een wc-pot met een bordje erbij…..  Kortom, ik was best sceptisch.

Maar zoals mijn vriend altijd zegt: ‘Een vooroordeel hebben, is niet erg. Zolang  je maar bereid bent je oordeel bij te stellen.’ En dat heb ik gedaan!

Bij de rondleiding door de conservator Marja Bosma is mijn blik letterlijk ontploft. Ik raakte gefascineerd door de opzet en het ontstaan van deze bijzondere tentoonstelling. Door de organische vormen van William Flad zijn houten landschap en de continue vorming van de bijenwas stalagmieten van het duo Driessens & Verstappen.

Organisch ontstaan
Marja vertelt dat ontplofte blik de letterlijke vertaling is van exploded view. Deze term komt ook terug bij de 3d-tekeningen van (huishoudelijke) apparaten die als het ware binnenstebuiten zijn gekeerd.

Net als de tentoonstelling zelf, is de keuze van de kunstenaars organisch ontstaan. Museumdirecteur Edwin Jacobs nodigde de schilder Ab van Hanegem uit, die vervolgens de jonge Duitse beeldhouwer Wolfgang Flad en het kunstenaarsduo Driessens & Verstappen vroeg mee te doen. Marja Bosma stelde de klankcomponist William Engelen voor en de Vlaamse beeldhouwer Joris van de Moortel.

Vrijheid blijheid
Marja organiseerde een kick off waarbij ze de kunstenaars op elkaar wilde laten reageren, met elkaar de tentoonstelling laten ontstaan. Juist omdat de kunstenaars heel veel te bieden hebben, wilde ze hen alle vrijheid geven, zonder een etiket op te plakken of een specifieke ruimte toe te bedelen.

Ook de belichting is bij deze expositie geen vaststaande factor. Voor het eerst sinds heel lang komt er weer daglicht in de stallen** naar binnen. Het weer bepaalt daardoor de veranderende aanblik van de kunstwerken. Een warme gloed bij zon, een hardere, koelere kleur bij regen.

Lees ook het artikel over de muziekkunstenaar William Engelen.

______________________________________________________________________

* Ontplofte blik in het Centraal Museum te zien tot en met 28 oktober 2012.

** Normaliter zijn de ramen en het dak geblindeerd van de stallen van het voormalige Agnietenklooster waarin het Centraal Museum is gevestigd.

Bronnen: Marja Bosma, www.centraalmuseum.nl